Page 94 - tmp

Hoewel er vele Nederlandse immigranten in kalamazoo waren, waren zij slechts ongeveer 20%
van de totale bevolking in stad. Dit maakte zal en Abe het onderwerp oneven van "kleine
Nederlanders" aan het aanzienlijke plagen en beledigingen. Zij waren straat geen vechters,
maar waren goed geïnformeerd in de "manly kunst van zelfdefensie." Hoewel zij "nooit een

strijd" begonnen, maar al te vaak moesten zij verdedigen. Zal verklaard, "(wij) nooit werden
geslagen."

Michigan was een land van bossen, en kalamazoo had een aantal timmerhoutmolens,
papierfabrieken, en meubilairfabrieken. Met een goede levering van goedkoop timmerhout,
werden de meeste sidewalks en zelfs sommige straten in stad bedekt met hout, hoewel zij
verbeteringen van de binnenstad maakten. De houten straten werden soms genoemd corduroy
wegen wegens hun ribbed verschijning. Toen nieuwe twee-verhaal parsonage werd gebouwd,
oude plank werd sidewalk opgenomen en een nieuwe cinder gang werd gelegd. Zal en Abe

werd gegeven de afmattende taak om het hout te zagen en te verdelen zodat zou het als
brandstof in het keuken kokende fornuis kunnen worden gebruikt.

Zijn moeder Fredericke vond dat de beweging aan Amerika en het verlies van sociale status
aanzienlijke aanpassing vereisten. In Holland, waren zij gebruikelijk aan het hebben van
bedienden voor elke taak, maar in Amerika, de bedienden gehouden weggaand om naar hun
eigen fortuin te streven of te worden gehuwd. Hoewel meer bedienden van Holland werden
gestuurd, was het een verliezende slag. Hun favoriet verpleegster-meisje van Oude Leije bleef
niet zeer lang met Poots voor alvorens zij een echtgenoot vond en met hun werkgelegenheid

ophield.

- kalamazoo - pagina 3

De moeder Fredericke werd gedwongen om altijd groeiende verantwoordelijkheden voor
unaccustomed huishoudenplichten op te nemen.

Zonder het goede verschaffen van bedienden die zij in Holland hebben gehad, moesten de
kinderen diverse karweien uit helpen en doen. Elke Zaterdag, zal en Abe moest 9 paren
schoenen, schoonmaken en oppoetsen voor elk familielid.

Een belangrijke verantwoordelijkheid moest voor de poney geven elke dag. In de eigen
woorden van de Wil - "het was een zeer aardig zadelpaard. Slechts eenmaal was geworpen I,
of eerder viel het paard gaand rond een hoek, maar stond zo snel op dat ik zelfs niet het zadel
verliet. Het was een droevige dag voor wij allemaal toen de Papa besliste het paard weg te
doen." De meeste mensen die in stad leefden bezaten geen paard. Zij zouden of de nieuwe
karretjes lopen of nemen.

Terwijl in kalamazoo, J.W. Poot en zijn vrouw Fredericke hadden twee meer kinderen. Eerste
stierf rond 21 Augustus, 1888. Een tweede kind genoemd Frederick was geboren 20
Februari..1890 en stierf 5 Augustus, 1890. Tegen die tijd was J.W. 39 en Fredericke was 43.
De doodsoorzaak is niet gekend, maar kan van cholera geweest zijn of typhoid aangezien zij
een gemeenschappelijke bron van zuigelingsmortaliteit waren.

file:///C|/temp/10_kalamazoo.htm[11-4-2012 9:06:28]