Page 75 - tmp

De kinderen kunnen sommige eerder creatieve interpretaties van hun godsdienstig geloof
hebben, en Willem was geen uitzondering. Hij herinnerde aan een kinderachtig begrip dat hij
over de plaats van God heeft gehad. Het "kerkgebouw was achter parsonage en kon duidelijk
van de boven slaapkamers worden gezien. Halverwege langs de rand van het dak was een
box-like vangst waarin eaves het regenwater."goten Misschien was het het vreemde lawaai het
in de regen maakte, of misschien het het geheim van een kleine doos bekwaam was om
onbegrensde hoeveelheden water goed te keuren. In elk geval,zei hij, "ik bekeek vaak deze
doos en dacht aan het als plaats waar de God was. In elk geval, gaf het me een betekenis van
zijn nabijheid."

Vroege portent van de toekomst van Willem in het ministerie kwam voor toen hij misschien zes
jaar oud was. De kerkdiensten duurden gewoonlijk twee uren. Er waren sommige inleidende
activiteiten die de ingang van pastor voorafgingen. Typisch, zou de dorpsschoolmeester een
hoofdstuk aan de congregatie vóór de geestelijke ingegaan lezen om de preek te geven. Het
was aan het eind van deze inleidingen dat jonge Willem besliste last te nemen. In zijn eigen
woorden: "Één Zondag ochtend die ik erin om ben geslaagd om vanaf mijn moeder uit te
glijden en gegaan naar de preekstoel van de kerk van mijn vader. Ik moest me op een te zien
kruk bevinden, en kondigde hymn aan de congregatie aan en zij zongen - dat stelde me
tevreden. Na hymn die ik gebed, (en) heb aangeboden na dat ik aankondigde tweede hymn.
Tijdens het gebed merkte ik mijn vader op bevindend in het achtergedeelte. Tijdens het zingen
van tweede hymn kwam hij aan de preekstoel en vervoerde me neer aan de bank van mijn
moeder. Ik weet wat niet ik voorbij het aankondigen van hymn zou gedaan hebben omdat ik
niet kon lezen."

Één ochtend, toen de kinderen aan de Christelijke school in het andere dorp liepen, konden zij
zien dat zij dichtbij een groep koeien in een weiland zouden overgaan. Om wat reden die zij
geïntimideerd of bang van deze kudde hebben gevoeld. Zij beslisten hun ogen te sluiten en
voor de enge koeien te bidden om weg te gaan. Toen zij hun ogen openden, waren zij pleased
om te zien dat de koeien zich hadden omgedraaid en gingen weg. Hoewel het een kinderachtig
incident kan schijnen, diende het om hun geloof in een God te versterken die gebeden
beantwoordt.

Oude Leije en Finkum

file:///C|/temp/08_childhood_o.htm[11-4-2012 9:06:04]