Page 133 - tmp

sterke 250.000. De meeste Amerikanen bleven onbewust van hoeveel Hollanders in Chicago waren, gedeeltelijk omdat
de Nederlanders werkten, hard een laag profiel hielden, en zeer weinig misdaad hadden in vergelijking met de andere
immigrantengemeenschappen. Het gebied In de voorsteden van het Zuiden bloeide als hoofdzakelijk
landbouwgemeenschap tot 1880, toen George M. Pullman dichtbij zijn bedrijf van de spoorwegpersonenauto en zijn
werknemers bewoog en de schilderachtige bedrijfstad van Pullman oprichtte. Vele Nederlandse landbouwers
verkochten hun holdings aan Pullman voor grote winsten, en het land werd toen onderverdeeld voor ondernemingen,
kerken, woonplaatsen en scholen. Deze ontwikkeling verleidde de Stad van Chicago om het gebied in 1889 bij te
voegen. De Nederlanders in de voorsteden vermeden deze industriële buurt. Een paar later jaar, werd Pullman berucht
voor de manier zijn arbeiders in op schuld-gebaseerde slavernij zonder enig netto loon werden gehouden. De
ongelukkige arbeiders gingen op staking in 1894. Met nationale controverse, verpletterden honderden agenten
Pinkerton de staking door strikers te slaan en te ontspruiten. De Hof gaven opdracht later tot Pullman om de stad aan
de ingezetenen te verkopen. Het gebied In de voorsteden van het Zuiden bleef zich in de loop van de jaren tot de
recente jaren '50 groeien en ontwikkelen toen vele gebiedsingezetenen zich begonnen te bewegen. Het gebied Roseland
is nu 98% Zwarte Amerikaans en de Nederlanders hebben tot andere buurten geleid. Na de familie Poot die naar Gano
in Maart 1896 wordt verplaatst, zal Poot kon met zijn familie leven en aan zijn school en werk omzetten. Streetcars op
de Straat van de Staat of de lokale spoorlijn konden het snelle werk van de 15-mijl van de Wil reis van Gano aan
Chicago van de binnenstad maken. De spoorreis kostte tussen 10 en 20 centen elke manier. Om geld te besparen, zal
liep de twee mijlen tussen het werk en de School van de Bijbel in het gebied van de binnenstad. De Universiteit van
Chicago werd gevestigd 6 mijlen zuiden van de Lijn, die het plaatst middenweg tussen zijn huis en Chicago van de
binnenstad. Hij kon de stad in opgehouden hebben bij de Universiteit op zijn reizen aan of van. William had reeds tot
onderzoeken aan het Moody Instituut gemaakt van de Bijbel en ingediend zijn formele aanvraag in 1896. Januari werd
de Toelating gebaseerd op geestelijke rijpheid, persoonlijk karakter, rente in het ministerie, en academisch vermogen.
De toepassing vereiste afschriften van vorige scholen, een autobiografische schets, pastor's de verwijzing, en de
verwijzing van een vriend. William had reeds de School van de Zondag van het ervaringsonderwijs in de kerken van
zijn vader. Toer JW Poot legde een brief van aanbeveling inzake naam van zijn zoon voor. Zal voorlegde ook een brief
van aanbeveling van Dr. Huizinga (ook gespelde Huizenga) van 11501 Michigan Weg. Dit was in het gebied Roseland
en het ongeveer 4 blokkennoordoosten van Gano hervormde Kerk. Huizingas was belangrijke vroeg Nederlandse
kolonisten in het gebied van Chicago, en was ook prominent in Grand Rapids. In 1890s, waren drie ministers genoemd
Huizinga in de Hervormde Kerk van Amerika. William werd goedgekeurd door het Instituut van de Bijbel en begon
daar met zijn godsdienstige studies op 29 Januari 1897. De school werd gebouwd naast de oude Moody Kerk bij de
Weg van Chicago en de Straat van La Salle. Dit was het verscheidene blokkennoorden van het District van de Lijn en
2 mijlen noordwesten van siegel-Kuiper Het Warenhuis. Bouw van Moody's YMCA was ook op de Straat van La
Salle, maar verscheidene blokkenzuiden van de kerk. Zal gewenst Latijn, het Grieks en Hebreeër te bestuderen zodat
kon hij scriptures in hun oorspronkelijke teksten lezen. In 1897, waren deze onderwerpen niet beschikbaar op de School
van de Bijbel, zodat woonde hij taalklassen op de Universiteit van Chicago bij. Zal bezat een talent voor het leren van
talen. Hij kende het Engels, het Nederlands, reeds het Duits en het Frans. Hij handhaafde een lezingscapaciteit in
veelvoudige talen door zijn leven. Zijn kennis van de klassieke talen hielp zijn theologische studies en evaluatie van de
vertalingen van de Bijbel. Hij vond dat de moeilijke vragen soms konden worden opgelost door de oorspronkelijke
Griekse tekst te bestuderen, waarbij de grillen van vertaling en godsdienstige politiek worden gemeden. Zijn kennis van
Hebreeër liet hem toe om theologische kwesties met Rabijn te bespreken en hij uiteindelijk werd een belangrijke
coördinatie tussen Christelijke en Joodse faiths. Nochtans, kende hij niet de taal Frisian, die immigranten van dat
gebied van Nederland teleurstelde. Het Instituut van de Bijbel was verschillend op verscheidene manieren van
traditionele scholen van theologie. Het was niet confessionele Christen. Hoewel M. Moody werd gezegd om het
Doopsgezinde leunen te hebben, was de Inspecteur Dr. Torrey Gemeente en Grijze Toer was protestants-
Bisschoppelijk. Zij konden samenwerken omdat zij het Woord van de Evangelies onderwezen en probeerden om
interpretaties te vermijden die tot godsdienstige controversen leidden. Zelfs gaf de Katholieke Kerk geen bezwaar tegen
de campagnes van Moody's uit. Een andere meer ongeveer Moody in Chicago

file:///J|/pootwebsite/pdffiles/13-college-smaller.htm[11-4-2012 9:21:55]